STICHTING DORPSBEHOUD
HARDINXVELD-GIESSENDAM

HERGEBRUIK
Tijden veranderen. En dat betekent dat meningen anders worden. Dat visies zich aanpassen aan de ontwikkelingen in de tijd. In de politiek spreekt men dan al gauw van ‘voortschrijdend inzicht’. Een ding is duidelijk: Gebeurtenissen anno nu vinden niet anders plaats dan vroeger. Maar dat denken we wel. Dat heeft te maken met de vernieuwingsdrang in het menselijk brein. Mensen zijn geneigd iets te willen vernieuwen, te veranderen.
Ik realiseerde me dat toen ik de naam en vooral de functie van onze stichting aan me voorbijzag trekken. Dat wil zeggen, toen ik die las en nadacht over wat de betekenis van die naam precies is. Onze naam bevat het woord dorpsbehoud. Twee opmerkingen/vragen daarover: dekt dat de lading nog en is het behoud van het dorp nog van deze tijd? En dan denk ik meteen aan een andere naam: Stichting Erfgoed Hardinxveld-Giessendam. Wij willen namelijk meer dan sec behouden. Wij willen ons dorp nog meer leefbaar maken. Nog mooier, nog meer aantrekkelijk.

En dat kan. Misschien moet dat zelfs wel. Dat het een fraai dorp is weten we wel, maar we praten daar niet over. Iemand uit de Alblasserwaard uit zich niet zo op die manier. Zeker niet als hij/zij ook nog ‘van den dijk komt’. We zijn er wel trots op, maar praten daar niet over. En… we vinden trots een beetje een vies woord. Doe maar gewoon.

Deze blog begint over veranderen. Dat moeten we ook meer doen in ons hele denken. Maar dat veranderen moet vooral leiden tot verbeteren. In de jaren zeventig van de vorige eeuw is er veel gebouwd in het dorp. Dat kwam voort uit de oorlog en het ontlaadde in een revolutiebouw. Dat ging decennia zo door. Inmiddels verschijnen er hier en daar ook weer andere woningen en gebouwen dan die eenheidsworst van toen. Met herkenbare elementen uit de vooroorlogse jaren, of anderszins naar de historie gericht. Dus het kan…

Laten we met elkaar zuinig zijn op wat nog rest aan nalatenschap van onze voorgeslachten. We moeten daar trots op zijn. Dat kunnen we leren: trots zijn op wat me hebben. En dat dan aanpassen aan onze hedendaagse comforteisen. Laten staan wat er nog is. Niet slopen. Nooit slopen of afbreken. Dat zijn pas vieze woorden! We gaan alles mooier maken. Dat is onze boodschap. En onze functie. We moeten leren om meer te gaan hergebruiken. Ook ons cultureel erfgoed.

Dick de Jong – voorzitter